www.perversik.fora.pl

oskar591

Znowu nastał świt Niby taki, jak co dzień a jednak inny
Łapczywie pochłaniam przez okno to sacrum
Moje oczy rozkoszują się nieskazitelną bielą świeżego śniegu
Jej Eminencja Zima rozpoczęła swoje misterium mroźnym dostojeństwem
Pierwsze promienie słońca trafiają na puszyste zwierciadło
Odbijając się od niego tysiącami piekących oczy iskier
Trzy sarny rozgrzebują pyszczkami biel pod dziką jabłonią na polanie pod lasem
Szukają opadniętych jesienią jabłek
Na szybie drzwi wejściowych mróz namalował mi świąteczny obrazek
Dotykam go drżącymi palcami
Znika od mojego dotyku
Zastanawiam się czy wyjść na zewnątrz
A jeśli to wszystko też zniknie od mojego dotyku?
Mam w sercu naiwność dziecka
Wydaje mi się, że udało mi się schwycić szczęście
Za niewidzialną rękę
Chciałbym ją trzymać mocno by zawsze mnie prowadziło
Naiwny
W takich chwilach chciałbym Tobie powiedzieć
-Jeśli szukasz przyjaźni Masz ją
-Jeśli szukasz miłości Oto jestem
Tylko nie rań by łza nie stopiła zimowego krajobrazu
I by nie pozostał czerwony ślad rozpaczy
Na dziewiczej bieli śniegu
N
26-12- 2008

elzityg

Oskarze , to wcale nie poranne bzdurki.
To cały Ty i nigdy się nie zmieniaj.
Twój opis sprawia, że czuję się, jakbym stała obok Ciebie.
Cudowna jest Twoja wiara i ta naiwność ( ale czy to na pewno naiwność? )
A mróz namaluje na pewno jeszcze nie jeden obraz na szybie - inny, piękniejszy.

:* specjalnie ode mnie dla Ciebie

Elzi